De bouwheer bleek wel oog te hebben voor “design”; de bouwvrouw wou vooral veel natuurlijk licht en rust.
Als fervente yoga-beoefenaarster was het voor haar belangrijk hiervoor voldoende ruimte te hebben zonder steeds meubilair te moeten verplaatsen.

Passief, in een open setting,… een flexibele indeling rond een kleine vaste kern,… gesloten naar het noorden, open naar het zuiden.
Een perfect rechthoekig grondplan en materiaalkeuzes die contrasten niet schuwen.
Een zeer eenvoudige maar tevens opmerkelijke woning.

De woning is een volwaardige passiefwoning met certificaat.

In weze kon de vorm nóg compacter. De grond- en dakoppervlakte hadden verder kunnen worden beperkt door een verdieping te bouwen. In functie van een flexibel en toegankelijk huis, mede met het oog op levenslang wonen, werd evenwel gekozen voor een bungalow-model.

Het gezin telt drie nagenoeg volwassen kinderen, die binnen afzienbare tijd zullen uitvliegen. Na rijp beraad vond men het niet noodzakelijk om voor elk van de kinderen een kamer te voorzien, maar hen een kamer te laten delen. Ofwel kan dit later een logeerkamer worden, ofwel kan de scheidingswand gewoon weg en wordt de ruimte toegevoegd aan de woonkamer.

Er werd heel wat aandacht geschonken aan de zongerichte inplanting en oriëntatie, met een gesloten noordkant en een open zuidkant, die zich openstelt naar de straat. Door drievoudig glas te gebruiken, is de energiebalans van de gevel zelfs positiever dan een massieve gevel. Dit betekent dat de energiewinst groter is dan het energieverlies, in de zomer getemperd door zonnewering.

De constructie – een houtskelet – is niet onlosmakelijk verbonden met passiefbouw, maar deze bouwmethode leent zich hiervoor wel goed. Eerst en vooral geeft de constructie de mogelijkheid om veel isolatie in de constructie zelf te verwerken, dus zonder de geveldikte te verzwaren. Bovendien geeft houtskelet weinig aanleiding tot koudebruggen.

De gevelafwerking combineert hout met een bakstenen gevel. Niet toevallig is het bakstenen gedeelte een vrij massieve muur, met weinig overspanningen. Er is er zelfs maar één: de voordeur. “We hebben bij wijze van spreken de weg van de minste weerstand gekozen om vorm en materiaal te laten aansluiten.

De opdrachtgever heeft gekozen voor een sfeervol en gedoseerd interieur. Dat bepaalt – meer door het weglaten dan door het opvullen – mee de rust, het comfort en de flexibiliteit van dit huis. De living in L-vorm heeft aan het ene been de keuken met eetplaats en aan het andere de zitplaats. Voor de rest bespeuren we op de confrontatie van die twee nauwelijks meubels, maar wel een hangmat. Dat is een bewuste keuze, want daar geniet mevrouw van haar yoga, een plaats met een overvloed aan daglicht die rust uitstraalt. Door de ruime glaspartijen heeft ze op die hoek, van de ochtend- tot de avondzon, de nodige energie.

Ook een opvallend en leuk detail is de nis in de slaapkamer waar een houten vlak overgaat in een bureau. In deze, met opzet breder gemaakte, raamnis is het mogelijk om te genieten van een boek.

Naar materialisatie toe is gekozen voor de combinatie van hout binnen met ramen in houtaluminium buiten. Vroeger stond passief gelijk aan houten ramen, maar de combinatie van hout en aluminium verenigt het beste van twee werelden: een gezellig uitzicht enerzijds en onderhoudsvriendelijkheid anderzijds.

Een centraal gepositioneerde badkamer, is niet vanzelfsprekend. Het directe uitzicht naar buiten werd opgegeven; in ruil krijg je privacy. Daglicht werd verzekerd door een lichtkoepel; als “goddelijk licht” boven de douche.

Een belangrijke drijfveer voor de positionering van de sanitaire cel, is het energetisch verhaal. De badkamer is de plek waar je per definitie het meeste warmte nodig hebt. Centraal gelegen wordt die badkamer omgeven door de rest van het huis, zijnde een thermos van zo’n 20°. Als je het 24° wil in die badkamer, dan hoef je daar slechts 4° extra op te warmen. Een heel verschil met een badkamer aan de zijkant of in een uitbouw van een huis, waar je een groter temperatuurverschil zou moeten overbruggen.