De wijk Sint-Job is een atypische wijk gesitueerd aan de rand van Brussel. De wijk heeft zijn middeleeuwse structuur behouden wat voor een sterke wisselwerking zorgt tussen het landschappelijk en stedelijk weefsel.
Vanaf het Sint-Jobsplein loopt de Berg van Sint-Job straat, waar de woningen één à twee verdiepingen hoog zijn. In deze straat komen verschillende kleine steegjes uit, wat typerend is voor de geschiedenis van de wijk.
Deze steegjes zijn te nauw voor voertuigen en dus enkel toegankelijk voor voetgangers of fietsers. Oorspronkelijk woonden hier de arbeiders van het Justitiepaleis.
Het geheel vormt een verborgen paradijs achter de gevels, met steile hellingen, smalle kerkwegels, waar een gevoel van spontaneïteit, van zachte menselijkheid overheerst.
Deze “tuin van Eden” wordt gerespecteerd. Je vindt er geen sluikstorten, noch vandalisme.

Het project zelf is op twee verschillende sites gesitueerd. Eén deel langs de Avijlweg, één van de vele kleine steegjes, en een ander deel boven op de heuvel op de Avijlvlakte zelf.
De sterke wisselwerking tussen natuur en bebouwing wordt doorgetrokken in het ontwerp. De spontaneïteit die de bijzondere charme en kwaliteit van de plek uitmaakt ligt aan de basis van een ontwerp dat, ondanks de bouw als geheel, een kleinschalige diversiteit uitstraalt.
Aangezien het project op twee sites is gesitueerd, werd specifiek ontworpen voor beide sites. Het deel langs de Avijlweg integreert zich door de contouren van de bestaande woningen te volgen. Het deel op de Avijlvlakte accentueert de perspectieven die kenmerkend zijn voor deze locatie.

De wijk van Sint-Job wordt sterk getypeerd door een veelheid aan gevel-elementen zoals luifels, afdaken, achterbouwen, dakkapellen, veranda’s, serres, enz.
Deze waaier aan elementen versterkt de eigenheid en het spontane karakter van de wijk die wordt bekomen door de wisselwerking tussen landschap en verstedelijking.
Het ontwerp hergebruikt deze kenmerken in de gevels. De diversiteit pas zich aan elke woning aan met respect voor het karakter van de site.

Het programma en de eisen van het BPA worden strikt gevolgd. Dit laatste laat een aantal in- en uitsprongen toe, die expressie van spontaneïteit, diversiteit en ritme mogelijk maakt.
Binnen het geheel werd een “vocabularium” van specifieke elementen zoals raamkaders, veranda’s, in- en uitsprongen, afdaken,… ingezet die een grote diversiteit in de gevels en uitstraling creëert, bijna iets ambachtelijk.
Dit zorgt ervoor dat bijna alle woningen verschillend zijn van elkaar, uitgaande van een gelijkaardige basis: variaties op een thema.