Op 13/10/2015 werd DENC!-STUDIO als laureaat van de kandidatuur/architectuurwedstrijd CLEMENTINE aangedragen t.a.v. de Raad van Bestuur van de Sociale Huisvestingsmaatschappij Volkswelzijn Dendermonde.

Het ontwerp voorziet in een mix van 4 ifv (rolstoel)toegankelijkheid) aangepaste grondgebonden appartementen type 1/2, 8 duplex-appartementen type 1/2 en 4 grondgebonden woningen type 2/4.

De site blijkt voor een belangrijk deel gelegen in “effectief overstromingsgevoelig gebied”. Dit zijn gebieden die recent overstroomd zijn of gebieden die een aanzienlijke kans hebben om te overstromen.

Onder de noemer “Preventie” is “water-robuust bouwen” opgenomen als één van de belangrijkste en meest effectieve maatregelen om bij overstromingen schade aan gebouwen te voorkomen en te beperken.
Sowieso kunnen terreinophogingen best tot een minimum worden beperkt: louter ten dienste toegankelijkheid. Dit resulteert in de schakeling van gebouwen rond een beperkt binnengebied.
Het groen in aansluiting met de Vondelbeek zien we niet op te hogen en de gebouwen zullen technisch als “kolomwoningen” worden uitgevoerd. Het deels zien doorlopen van groen onder de woningen, zal het ruimtelijk/open/groen gevoel versterken. We benutten de potenties van het landschap; detopografie fungeert als basislayer.

De hoofdzakelijk lintbebouwde straat laat zich vooral kenmerken door twee tot maximum drie bouwlagen. Daarbij worden nagenoeg alle gebouwen bekroond door een hellend dak. Net die fijne laagbouw dorpse sfeerwillen we ook in het nieuwe ontwerp terugzien. Niettegenstaande het nieuwbouw project zich wil representeren als een samenhorend geheel, blijft ruimte voor personalisatie.
In het straatbeeld zijn platte daken uitzonderlijk. Ze lijken gereserveerd voor garages en aanbouwsels.

Door het dieper terugtrekken van de bebouwing op het terrein kan de Vondelbeek beter worden ervaren. Het geven van extra aandacht en openheid tav dit water- en groenlint, vinden we in één van de meest verstedelijkte gebieden van het land zéér belangrijk.
De specifieke positionering der gebouwen en hun afgewogen tussenafstanden, gradiëren de overgang tussen publiek en privaat op een vrij natuurlijke wijze, waardoor de klassieke harde grensscheiding (bv. met paal-en-draad) kan worden verzacht.