Beter dan de bewegwijzering ter hoogte van de afrit van de E17, zal DE POORT als een krachtige landmark Deinze en Nazareth aankondigen.
De nieuwe gebouwen vormen als drie-eenheid samen een oriëntatiepunt.
De eenvoudig lijkende architectuur wordt gekenmerkt door helderheid, spanning en dynamiek.

Veeleer dan op de ‘grens’, ligt DE POORT op het ‘ontmoetingspunt’ van Deinze en Nazareth.
Net daarom ontwerpen we de gebouwen als een ensemble, een plaats van samenwerken i.p.v. concurreren.
De gebouwen onderscheiden zich slechts door hun diversiteit in hoogte, footprint, oriëntatie en programmatie. Materialisatie en detaillering zijn hetzelfde. De bekroning van de torens, met belvedère, verbijzondert de volumes.

De coronacrisis heeft ontegensprekelijk een impact op mobiliteit en architectuur. Mensen die op zoek zijn naar een nieuwe woning houden nú al rekening met een post-corona werkleven. Huizen en appartementen met afzonderlijke bureauruimtes zijn gegeerd.
Maar gezien mensen blijvend nood hebben aan verbondenheid, stijgt tegelijkertijd het belang van het kantoor als ontmoetingsplek.
Het is er aangenaam werken én leven. Er is ruimte voor welzijn, ontspanning en vrijheid: een coffee corner om een babbeltje te slaan, een gameroom om stoom af te blazen en een lunch area om in alle rust en comfort de vitaminen te verorberen.

Gemiddeld exporteren de Oost-Vlaamse bedrijven meer dan 35% van hun omzet.
Multimodaal knooppunt Oost-Vlaanderen is niet toevallig een logistieke topregio: de provincie is uiterst goed bereikbaar.
Hierbij kan het bedrijventerrein DE PRIJKELS, gelegen langs de transportas E17, als één van de belangrijkste groeipolen worden gezien.
We vinden er een gezonde mix van lokaal verankerde bedrijven en nieuwe bedrijven die spelen op regionaal niveau.

Het economische weefsel in Oost-Vlaanderen kent heel wat kleine en middelgrote bedrijven (KMO’s). Van alle ondernemingen heeft zo’n 87% minder dan twintig werknemers; zo’n 97% minder dan honderd. Niet voor ieder van die bedrijven is het opportuun zelf te voorzien in vergaderzalen, meeting rooms, een expositieruimte of een auditorium.
Haar ligging aan de toegang van het bedrijventerrein maakt dat DE POORT dergelijke functies kan aanbieden.
We willen ons evenwel niet beperken tot het aanreiken van facilitaire voorzieningen, co-working en netwerkmogelijkheden. Gezien de aanwezigheid van een voldoende grote kritische massa, kunnen ook de buitenschoolse kinderopvang en de superette een gedeeld gebruik kennen.

We spreken van een win-win-win!
De bedrijven op DE PRIJKELS genieten ondersteuning, DE POORT kent voldoende afnemers en de betrokken gemeenten kunnen de gemotoriseerde mobiliteit naar de binnenstad onder controle houden.

In functie van een vlotte bereikbaarheid en de mogelijkheid tot gebruik buiten de strikte kantooruren, positioneren we deze buurt- tot regionaal-ondersteunende functies in de plint van DE POORT. Het aanbod zal de DE PRIJKELS community versterken.

De volumetrie en architectuur halen het maximum uit site en oriëntatie.
Daar waar de onderste kantoorlagen nog een binding zoeken met het groen en de levendigheid van de maaiveldfuncties, kunnen de hoger gelegen kantoren genieten van prachtige vergezichten. De rust van de werkomgeving laat toe te concentreren en focussen.

Rondom de betonnen circulatiekernen vinden we kolomvrije kantoorruimtes met rijkelijke vrije hoogtes.

Er zijn geen doorhangende balken in de kantoorruimtes, dewelke de inrichting pre-definiëren of het verloop van de technieken bemoeilijken.
De paddestoelvloeren staan ten dienste een maximale inrichtingsflexibiliteit.
De alzijdige beglazing zorgt voor een goede daglichttoetreding én panoramisch zicht op de omgeving.

Om de lezing van de gebouwen wat te kunnen verzachten, kregen de verticale volumes een horizontale belijning. Op de zongerichte oriëntaties meten de elementen dieper: ze functioneren er als terras en structurele zonnewering. Een prettige werkomgeving!

Tot voor kort waren er ook binnen het bedrijventerrein van de Prijkels nog bospercelen aanwezig. Met de aanleg van de nieuwe rotonde enkele jaren geleden, die de historische buurtweg verving, werd ook het volledige bos gekapt en ging dit stukje mozaïek verloren.

Met ons ontwerp wensen we terug een stuk boslandschap toe te voegen aan de omgeving. Dit herstelt niet alleen de historische landschapsstructuur, maar verrijkt deze tegelijkertijd op ecologisch en ruimtelijk vlak. In tegenstelling tot vroeger, waarbij het vroegere bos puur een orthogonaal aangeplante monocultuur was, wordt er nu een divers en natuurlijk bos ontwikkeld met een rijk areaal aan loofbomen, heesters en onderbeplanting. De ontwikkeling van de torens wordt dus ingezet om ook intensief te vergroenen.

De ontwikkeling van de ondergrondse parkeergarages brengt een groot volume kalkarme zandleem naar boven, wat een prima bodemsoort is om diverse boomsoorten op te doen groeien.
Vanuit een duurzaam en circulair gedachtegoed houden we alle uitgegraven grond ter plaatse en bewerkstelligen we aldus een gesloten grondbalans. Met die grond modelleren we een dynamisch landschap. Dit strekt zich over het verkeersknooppunt uit en verbindt zo de twee bouwvelden tot één geheel.

Het bosrijke landschap brengt zowel ecosysteemdiensten met zich mee voor de mens, als voor fauna en flora.
De ecologische meerwaarde mag niet onderschat worden. En ook voor de werknemers en bezoekers zal de natuurlijke en groene omgeving een positieve mentale stimulans zijn.

Al eeuwenlang wordt het Europese landschap steeds weer met nieuwe betekenissen geladen door vele generaties boeren, waterbouwers, militairen etc.... Landschapskunst is in Europa daarom sterk door de plek bepaald, ook wel site specific genoemd. Het is aan de landschapskunstenaar om die gelaagdheid in betekenissen te lezen, te doorgronden en er nieuwe lagen en betekenissen aan toe te voegen.
Bij bestudering van de historische kaarten zien we sporen van een doorgaande weg en lezen we het toponiem ‘Karreweg’ en ‘Karrewegstraat’. Vanoudsher vormde deze lijn de gemeentegrens tussen Deinze en Nazareth. De genius loci.

Het middeneiland van de wegenis krijgt een patroon van glooiingen, onderscheiden door dieperliggende groeven. Het reliëf waaiert uit vanuit een centrale as die het voormalige tracé van de Karrewegstraat beschrijft. Deze centrale as wordt gemarkeerd door een bijzonder kunstobject. Van bovenaf is het patroon ook te lezen als een korenaar, een grasaar of de nerven van een blad.
Met het verloop van de seizoenen verandert het beeld geleidelijk van kleur, sfeer en tactiliteit. Fel kleurende bolgewassen accentueren periodiek het reliëf en de sporen in het kunstwerk.
Ook vanuit de gebouwen geeft het landschapskunstwerk het hele jaar rond een variërend beeld te zien, waardoor het telkens weer de aandacht trekt. Iedere dag wordt vanuit de torens ‘de foto van de dag’ gemaakt van het landschapskunstwerk en over de jaren vormen deze foto’s samen een timelapse waarin de seizoensdynamiek in een versneld tempo zichtbaar wordt. De geleidelijke en plotse veranderingen in het vegetatiebeeld worden op een manier zichtbaar zoals we met het blote oog nooit kunnen waarnemen.

In de centrale as van het landschapskunstwerk staan twee parallelle langgerekte schermen die beide zijn voorzien van een dens ritme van smalle verticale uitsnedes. Tijdens het voorbijrijden veroorzaakt de beweging van de passant op ooghoogte interferenties tussen beide schermen. Ogenschijnlijk bewegen de uitsnedes mee met de beweging van de beschouwer.
Op bepaalde plekken in de schermen vormen de uitsnedes speciale patronen. Ter hoogte van zo’n patroon veroorzaakt de interferentie met de verticale uitsnedes de suggestie van draaiende spaakwielen, als verwijzing naar de karrenwielen van weleer.