De Oostendse wijk Westerkwartier sluit aan op het zuidwesten van de binnenstad, tussen het Kustlint en het Koninklijk Lint. De Torhoutsesteenweg en de Nieuwpoortsesteenweg verbinden het stadscentrum met het hinterland. De ruimte tussen de steenwegen is eind 19de en verder in de 20ste eeuw verstedelijkt, volgens een kamstructuur van smalle woonstraten en dicht bebouwde bouwblokken met smalle percelen die hier en daar worden onderbroken door een plein of een park.

Door de ruimtelijke veranderingen en maatschappelijke evoluties van de voorbije decennia kent het Westerkwartier vandaag een meer geïsoleerde positie. De strook ten noorden van de wijk, met de zeedijk en de Wellington hippodroom en golf, kent een versterkt toeristisch karakter. Hierdoor kenmerkt het Westerkwartier zich vandaag als een rustige woonwijk met enkele buurtvoorzieningen. Een echt bruisend stadsleven of een hoogdynamische stedelijke omgeving is er afwezig.

Op demografisch vlak kent de wijk een groot aantal kwetsbare bewoners: ouderen die niet goed meer ter been zijn en vereenzamen, nieuwkomers, kinderen en jongeren met een taalachterstand in het Nederlands en werklozen. Ze wonen samen in een compacte wijk in soms kleine huizen zonder tuin en met weinig publieke ruimte die dit tekort compenseert.

De renovatie-opgave in het Westerkwartier is gekend:

• het updaten van het woningbestand: veel woningen in het Westerkwartier zijn energetisch verouderd en moeten gerenoveerd worden. Om die noodzakelijke renovatie met voldoende slagkracht, snelheid en kwaliteit te doen, wil de Stad Oostende een collectieve renovatiestrategie per Woonveld (zie verder) opzetten om een antwoord te bieden op de trage en onzekere individuele ad-hoc renovatiestrategie.
• gedeeld ruimtegebruik: de ruimte is schaars. Door ruimte slim in te zetten en deze op strategische plaatsen te delen, is er meer ruimte voor iedereen
• duurzaamheidsingrepen dringen zich op: energiezuinige renovatie van het woningenbestand, ontharden en vergroenen van het zeer minerale openbaar domein

In 2020 ontwikkelde het Stadsatelier Oostende in het Cahier Westerkwartier een ruimtelijk kader voor de transformatie en vernieuwing van de wijk Westerkwartier tot een krachtige stadswijk, met behoud van het sociaal kapitaal.

Er wordt een grote discrepantie vastgesteld tussen het gewenste ruimtelijk model en haar doorvertaling naar concrete uitvoerbare initiatieven.
Doel van de onderzoeksopdracht is om die leemte tussen theorie en praktijk in te vullen door een samenhangende ruimtelijke en operationele renovatiestrategie voor de Woonvelden uit te werken.

De ruimtelijke en operationele aspecten van de renovatiestrategie dienen een gelijkwaardige aandacht te krijgen en in hun onderlinge samenhang worden onderzocht.
Het onderzoek moet meer doen dan een strategie uitwerken. Ter permanente realiteitstoets dient het ook een testruimte en experimenteerplek op te zetten.